Ben ki; ukalayım
ben ki, istismar…
ben, ufak tefek bir devim…
büyük sever, küçük sayar hastası!
ben bir fotoğraf…
dörde kesilmiş üç yerinden…
ben cenabet bir güvercin ayağıyım!
gecenin ikisindeyim…
benim, rengarenk çarşaflar; sevişmelerden sonraki!
ve cumartesi sabahında;
bir martı ekmeği…
ben ki, virgül
ben ki, ünlem!
ve ben pür dikkat; emrine amade!
ben ki; kadın düşkünü,
benim; cümleleri akan, ağzının kenarından;
ve sümküren, anasından avradından…
benim; küçük dağları dağıtan,
bir avuç mendil satan kışın,
benim; safsatalarla dolu olan; kalemi ve kağıdı…
bana ait bir dün,
bitirilmiş bugün,
ve yarını bekleme gafletindeyim; ben!
ben ki; ukala
ben, ufak tefek bir devim!
ben; savrulmuş bir parçası bin yana!
ben bir otobüste; üstelik ayakta!
ben, cam kenarı bir katil sehpasıyım
benim; o doğmamış çocukları dokuz doğuran…
açım ama şişmanım ben!
tokken, bir deri bir kemik!
bana sıradan bir mektup verdiler;
her yerinden delik deşik!

ben iki haftayım,bir yıl ve bir ömür!
ben taksit taksit peşin ödemeyim!
bana verdiler çözümsüz sorunları!
hepsi çözülmüştü verildiklerinde…

ve ben;
öç kamyonuyum, çöp günlerinde…



Halil Babür