Hiç olmadık bir yerde.
Hiç olmadık biriyle, seninle.
Yıllar sonra karşılaştık.
Elleri ellerini sarıyordu sımsıkı,
Gözleri gözlerine tutuklu,



Saatimin saniyeleri durdu.
Otobüsler, kaldırımlarda yürüyen insanlar durdu.
Ilık rüzgârla sallanan yapraklar.
Elimi attım göğsüme kalbim durdu.
Anladım hayat durdu…



Yıllar sonra bile,
Gözlerindeki güneş parıl parıl parlıyordu.
Saçların, yumuşacık mis kokan saçların,
Nasılda dans ediyordu,
Sanki bana nispet yapıyordu.



Bir adım öteye bile gidememişim senden,
Gözlerini yıllar sonra görünce anladım.
Aynı titrek cümleler dökülürdü konuşsam karsına geçip.
Hala beni anlatacak, bendeki seni anlatacak,
Kelimeler dağarcığına sahip değilim, sana da olamadım zaten.



Hep eksik bir şeyler vardı dilimde, anlatamadım.
Yazamadım içimde coşan denizi,
Çıkan fırtınalarımı,
Bir gülüşünle gelen baharı,
Yazamadım, anlatamadım içimde olanları…



Gittim, ben yakışmıyordum bu aşka,
Süslü püslü cümleler eksikti dilimde.
Ulu orta sevemedim sevmeyi. Kabul!
Gizemli sokaklarında dolaştım hep aşkın,
Her defasında kayboldum.



Gazetelerdeki kayıp ilanlarında aradım
Kimi zaman adımı,
Üzeri gazetelerle örtülmüş cesetlere baktım,
Kimliğimi aramadım üstlerinde.
Kendimi kaybettim de.



Bir beni bulamadım hiçbir yerde!



Ferhat Tokmak
09.07.2009