Hesabını tutunca, akıl malın yükünü
Kolaylıyor zor olan, yaşanılmaz mümkünü
Elin değmesin sakın, sırt çevirir sana
Ortaklığını bozar, geri alır kürkünü
Adına şerefsiz der, dile vurur türkünü

İnsanlığın mayası, nefsin elinde döndü
Dünyalık zevkler için, bütün merhamet söndü
İki günlük yaşama, yıkım geldi zamansız
Oysa Tanrı insana, mukaddes bir yer sundu
Onun derdi nedense, her zaman aksi yöndü

Sözünü tartmaz atar, doğru olsun olmasın
Yeter ki içindeki, dilinde hiç kalmasın
Adam olmuş bellersin, arasan tarifi yok
Gönül çeker kendini, aman kapı çalmasın
Belasıyla gelip de, adabımı almasın

Garip zannedersin sen, gölgesi bile yeter
Ceketinin cebinde, malın dumanı tüter
Aldanası halimiz, kanar her vicdansıza
Dünya halidir her şey, bir gün toprakta biter
Ölüm anı gelirse, korku olur akan ter

Baş düşerse yastığa, vicdan gece hâkimi
Uykularımızı böler, ruhun içe çekimi
Cehaletin yükünü, kolay atar mı bilmem
Doğru zordur, olmayan, hep yalanın ekimi
Gerçek varsa bilinsin, bu fanilik bakimi.

Nevzat TAŞKIRAN

16-10-2009