Bilmem nedir bana kastı feleğin
Yaktı şu dünyamı kül’e çevirdi
Giydirdi gönlüme firkat yeleğin
Yönümü yolumu çöl’e çevirdi

Duymadı gönlümün ahu-zarını
Revadır deyip de açtı sa’rını
Yükledi sırtıma türlü dâ’rını
Dünümü yarını zül’e çevirdi

Kararttı günümü güneş vermedi
Yâr diye saracak bir eş vermedi
Arattı rızkımı bir aş vermedi
Sonunda isyankâr kul’a çevirdi

Yoldurdu saçımı bıraktı yasta
Eğdirdi başımı düşmana dosta
Muhtaç etti beni bir karış posta
Zalim ayağında çul’a çevirdi

Aşarım sanmıştım çileyi derdi
Amansız hasreti önüme serdi
Ayırdı yârimden muradın erdi
Kurumuş yaprağa dal’a çevirdi

15-10-2009
Şefika TÜRK

Firkat=Dostlardan, sevdiği şeylerden ayrılış
sa’r=Ateşin alevlenmesi
dâ=zahmet, meşakkat


DOST KALEMLERDEN


Yorgun düşen gönlüm, her daim şaşar
Yıllar var bu yürek ,hep hicran yaşar
Çekilmez dert var ki ,başımdan aşar
Uyuz it önünde yal’a çevirdi
.....................................İsmail TIKIROĞLU

Kaderin elinde yolun çizilirken,
Bir bir hayatım karşımda dizilirken,
Bu sevda karşılıklı inattan ezilirken,
Bu yollarda susuz çöle çevirdi
............................................HakanKURTARAN


Gönül gel isyankar olma sen hemen
Sabır eyle biraz da devrolsun zaman
Her derde çare verirmiş mevlam
Sabırdır her derde çare demişler
.............................................Alaettin usta


Gönül gözü ağlar zalim derdinden
Hicranı kelama dağlar derinden
Yağlı kurşun akar içerisinden
Her tarafı delik sala çevirdi

............................Rıfat KAYA