..Tozlu raflar ardında bir çift göz inliyordu
Tarih sessiz an sessiz sadece dinliyordu
Bir Tavus havalandı dokundu saçlarına
Şahitlik ediyordu bir ırkın suçlarına

..Gözleri asırlarca asılı kaldı orda
Bir kalenin burcunda yada yıkık bir surda
Gözleri havan topu gözler namlu, çelikti
Gözleri paramparça iki kara delikti

..Güneş yaktı kavurdu kara kuru tenini
Karnında taşıyordu bir babasız cenini
Varla yok arasında hayatı bir gizemdi
Doğmak için yeniden kendi sütünü emdi

..Yıkıldı Şengel dağı yıkıldı kadim çağlar
Gece gündüz orada bir Melek Tavus ağlar
Onlar ki Ezidiydi yoktu yaşam hakları
Kutsalını yitirmiş "Kelamın Çocukları"....

Şefika Türk
17-09-2017
Sarıkaya

Bu şiir, IŞİD zulmüne uğramış Ezidi kızlarını anlatan, Zülfü Livaneli’nin "Huzursuzluk" kitabını okuduktan sonra çıktı.
Dini, dili, ırkı, inançları ve çıkarları yüzünden kimsenin kimseye zulmetmediği bir dünya dileklerimle...