Gözleri deniz mavi, çok derinden bakardı
Gönüllere taht kurmuş, sevgi dolu Ufuk can
Bir kez baksa yüzüne, kor ateşle yakardı
Cennetten koku salan, yüce kulu Ufuk can

Sayı saymakla geçer, gece gündüz her anı
Şiiri de çok sever, bilmem kimin hayranı
Yaşına hiç bakmayın, çocuk kalmış bir yanı
Hiç çıkarsız sevmenin, ortak dili Ufuk can

Sohbettir tek gayesi, ta balkondan seslenir
Yüzüne hüzün düşse, o da hemen hislenir
Tek gıdası sevgidir, şevkat ile beslenir
Dostluğa uzatılan, zeytin dalı Ufuk can

Otuzdokuz derdi de, kırk dedinmi kasardı
Hemen bir destek arar, suratını asardı
Kulağını okşasan, yaygarayı basardı
Bazen çok ciddi olur, bazen sulu Ufuk can

Öpmeyide çok sever, hemen gelir sarılır
Sen kendini sakınsan, birde küser darılır
O boynunu büktümü, akan sular durulur
Bastımı bam teline, kapar eli Ufuk can

Hiç aklımdan çıkarmı, paytak paytak koşuşu
Köpük küpük gülüşü, Ege gibi coşuşu
Elbet birgün aşarız, engelleri, yokuşu
Bitsin artık bu hasret, bitsin gali Ufuk can
Ne olacak Destan’ın, böyle hali Ufuk can

Şefika TÜRK
22-02-2011