Yıldızları mı izledin ?
Bulut’ların rengine maviler karışmış
Havada karanfil kokusu var
Rüzgâlara şarkılar mı söyledin ?

Dilinde hüzünlü bir cümle mi var?
Göz yaşlarım bağrımı yakıyor
Bu gece,ben bende değilim ,
Sızın var,alışmışlığıma inat
Ayrılığın elleri yakamda..

Aklıma düştü yine,
Bana ilk geldiğin gece
Üzerindeki kırmızı elbise,
Gözlerinin kalbimi yerinden söken mavisi
Ve karanfil kokulu tenin..
Doyasıya sarılmıştım
Nefesinle,nefesime karışmıştın..

Sabahı hiç istememiştik
Olduğu yere,ucundan çakalım zamanı
Bitmesin bu karanlık
Bitmesin çırılçıplak bu gece demiştik
O gece!
Aklıma düştü yine bu gece..

Renklerin anlamını yitirdiği
Hüzünlerin her saniyeye dolandığı yerdeyim
Evinin önünde..!
Telefon elimde,arayamıyorum ama!
Sadece perdeden gölgeni istiyorum
Bu gece karanlığına muhtacım senin
Varsın ellerime değmesin ellerin
Özlemim sabrımı aştı
Özlemim gözlerimden taştı
Ağlamıyorum.
En son ‘ağlama’ demiştin.
Ey sözcüklerine kurban olduğum
Zerrene muhtacım bu gece..

Sokak lambalarından kaçıyorum
Görünmek istemiyorum sana
Değmesin hüzünlerim,
Uğrunda öleceğim mavi gözlerine
Nazar boncuğum,sen yoksun ya yanımda
Nazarı mı değdi kaderin bana?
Güçlülüğümü satıyorum geceye
Seni istiyorum
Bütün ömrümden vazgeçercesine..

Yağmurlar yok,rüzgârlarda terk etti
Dayanamadılar acıma
Bir yürü şöyle evinin içinde salına salına
Daha erken,uyumadın değil mi hâlâ?
Karanlığını göreyim
Taa buradan saçlarının tellerini seveyim
Tamam;
Değme bana,yada dokunma
Bu gece muhtacım karanlığına..!
Bir yürü şöyle salına salına..