Ağustos el sallıyor,
Karabulutlardan simsiyah yağmurlar yağıyor
Yürüdükçe sokakta,kirleniyorum anne.

Ufukların bilinmezliğine bakıp
Tahminler yürütüyorum,
Ve yine karanlık bir huzur geliyor
Gülsem mi,ağlasam mı?
Kendime soruyorum anne,
Eylül uzaktan cevaplıyor !

Nemli nemli bakıyorum etrafa
Yıldızlar dökülüyor gökyüzünden
Ay,ışığını yitirmiş
Gecenin de gözleri yaşarıyor!
Geceyle birlikte ağlıyorum...
Bir de sen ağlama anne.

Karanlıkarı fırsat bilen hüzünler
Aklımdan düşlerimi
Kalemimden aşk sözcüklerimi çalıyor!
Çırılçıplak kalıyor imgelerim anne
Gidip geri almak istesem,
Bilmiyorum ki,nereye gömüyor!

Gece olmuş ama;
Ayakta bütün acılarım
Uykuya yatmıyorlar
Ninniler söylesem,sesim çok kalın
Bu sesimle uyumazlar ki,
Senin ninnilerin uyutur anne!
Eylül’e bir ninni söyle!

Çakmak çakmak bir çift göz,
Tutuşturan eller,
Kahkahalarımın tozlu izi,
Birleştirir mi O’nunla bizi ?
Sevdama ‘sus’ de anne
Ya da Eylül’e kız biraz
Düşürdü yine aklımın orta yerine
Gittiği ilk geceyi!

Yandım anne,
Sen senelerce çırpındın da
Ben bir senede yandım!

Aşk kokan bir Eylül akşamıydı
Sevdanın korlarını alan rüzgâr,
Geldi,kalbimin kenarına ilişti
Tutuştu bütün damarlarım
Sahibini bulmuştu sanki,bütün kahkahalarım
Ama gitti be anne,
Sürükleye sürükleye götürdü hayallerimi
Uykusuz gecelerimi büyüttü benden ayrı
Şimdi boyumdan büyük acılarım var
Boyundan büyük oğluna;
Teselliler söyle anne
Ellerini yüzüme sür ki;
Kutsal ellerinin hürmetine dinsin gözyaşım!
Sussun Eylül!

Ay değişiyor anne
Ağustos el sallıyor,gidecek
Yerine benim anılarım gelecek
Uyku tutmayacak yine,
Tesellilerim,sana göz yaşı döktürecek!
Gönlüm yine uykusuz kalacak anne
Sen,Eylül’e bir ninni söyle..