gözlerinden çığlar düşer

sevgili

arzuhalimi döküyorum avuçlarına
seni düşünmekten alamıyorum zamanı
sana yattığım saatlerim
gecede günaha boyanıp
çığ gibi düşer gözlerinden

elimde sevdamın silahı
nöbet tutarım nihavent bakışlarında
terhis ediyorum seni anmayan
tüm saniyeleri

her şafakta sana doldurup boşaltıyorum silahımı
sabrımı geceye sukut edip
esas duruşta, sende gönlüm

düşlerim alevden kıvılcımlar yaparak
dökülüyor evden kaçan bir kızın yamalı bohçasında

bir erkek neden arar ölümünü
bir kadının ayaklarına düşerek
işte öylesine isyan kokan bir ahuzarım sana

sensiz gecede kızıla boyandı gece
kurşun yüklü gökyüzü
gözlerinin ırmağında paklandı
sanki kristal bir tülle örtüldü el alem

şehvet kokan sokaklarda arama beni
meczuba arkadaşlık edecek kadar
esmer, bakir bir aşkla tutgunum sana

çiğ kırığı saçların uzun bir
istanbul manzarası

kendi yazgımızı yazarak
oynuyoruz hayat sahnesinde
tiyatro açılır perde sen
sen, ben
ben,sen
ortada ikimiz
ikimizde biz
bizde aşk
aşk’ta hiç.....

selçuk bozdağ