Mis gibi bir hayat var dışarıda
Ağaçlarca filtrelenmiş bir hava
Mavi Gökçe süzülmüş güneş;
Altında biz yaşıyorsak
Mırıldanmalıyız yaratana;
Binlerce kez şükür…

Hapiste değilim,
Lakin içim hapis
Bir saniye gibi geçen zaman;
Yıllarca tutunuşlar
Bitmez sanmıştım
Oysa
Toz bulutları gibi yitip gitti.
Ve kayboldu gençlik kıvılcımları
Arda kalan külleri,
Fırtınalarca uçup gitti

Şimdi mevsim sonbahar,
Yakın/an
Kıymetini bilemedim,
Her melodiye
Dökülen yağmur tanelerin;
Oysa her sesin ve her rengin
Birer dünyası vardı…
Yağmur türkülerine doymadan.
Ve ayrılık görüyorum
Ebedi göçmenliğe
Ve sessizlik;
Sonsuzluğa…


___________________________

Ve yalnız…
Ve unutulup gider tüm yaşananlar
Bazen kalbini bir vefalıya
Bazen de bir hayina
Çoğu kez ölmüşsündür
Yaşarken bile.


Z.D.Y

Yağmur’dan

sessizlik vuruyor geceme
sensizlik öldürüyor beni içten içe
bekliyorum sessiz
sensiz gecelerde belki gelirsin diye
ama yine yoksun
sensiz sessiz gecelerde....

Daim varol Yağmur