Dur bir dinle;
Kendime yoldaş olarak güllerin arasından kaktüs seçtim.
Sonbaharda son yaprağın çaresizliğini resmettim.
4 duvarda yanlızlığın sessizliğine ritim verdim.
Bana yanaşma, karanlık odada kendimi müebbet hapsettim.

Dağların ardından doğan güneşin ölüm emrini ellerimle verdim.
Karartı basınca satırlarımı, sayfalarım ayna işlevinde belirdi.
Bakışların beynimi kemirdi, zihnimin koridorları senle doldu.
Sen küçümsesen de her şeyi ben sensizliğin zindanında deliriyorum.


Geceleri, sabahları görmeyen gözyaşlarımla suladım geçmişi
En derinde Senin adın gizli sesimi duy artık.
Sırtımdaki bıçağın faili ilham perim oldu, özledim, yorgunum.
Ben zebanilerin ortasında meleğimi kaybettim. geceye mahkumum.


Ve ben külfeti omzuma yükledim. Sararan sayfalar hala avucumda.
Kalbime saplı hançer.El izlerin var güzelim tabutumda.
Gemiler bu limanı terk eder ben de bakakalırım rıhtımda.
Kapılarımı kilitledim giriş çıkış yasak kalbimin odalarına.

Al beni benden, rüzgarında savurduğun gibi şimdi durult beni.
Hiçbir şey elden gelmese de dilden gelenlerle anla derdimi.
Yanlızım her dem, halimi görsen; hayalin hep gözümün önünde.
Geçmişi silmem, ben ellerimle yaşatıyo büyütüyorum gecelerde.