Hiç gün yüzü görmeyen zindan karası gönlüme
Beyaz mineler açtıran güzel adam.
Ey benim hayırsız yarim
Ey benim ayran gönüllü
Yüreği sarhoş, dili mayhoş yarenim.
Şimdi yoksun
Suskunum !
Perdelerim örtülü, arkadan sürgülü artık sana kapılarım.
Giden gitti, gelen geldi
Bir tek sen gelmedin
Arşa yükseldi dilimden hiç düşürmediğim iyi dileklerim.
Şimdi umutsuz ve çaresiz
Mavi bir kuşun kanat çırpmaları var yüreğim de
Bir de, şakayıkların kokusu kaçıyor genzime.
Giderken zindanına çektiğin demir parmaklıklar
Bir bir sökülüp deler göğsümü her gece.
Her gece, beyaz bir el
Yüreğimden yüreğini söker alır
Savurur seni gecenin hiç bilmediğim derinliklerine
Bulamam, kaybederim
Elim ermez, gücüm yetmez
Gecenin sessiz çığlıklarına karışır, inler yüreğim
Susar, en derinden lâl olur dillerim.
Susmayı sen öğrettin.
Dayanmayı, yok sayıp unutmayı da.
Zalimin zûmluna karşı koymayı unuttun.
Zalimsin yar !
Sana nasıl karşı koymalıyım bilmiyorum.
Bilmiyorum hangi cehennem ateşine atıp seni yakmalıyım.
Nasıl, nasıl en derininden yaralamalıyım
Nasıl kanatmalıyım.
Nasıl akıtmalıyım yüreğimdeki zehirlerimi.
İnsan hiç ekmek yediği kapıya ihanet eder mi ?
Tövbe haşa !
Etmez bilirim !
Ama ;
Ayan beyandır ihanetim !
Rab’bimin bildiğini senden saklayacak değilim !
Seni yok saydım
Tıpkı senin bana yaptığın gibi
Seni aldattım !
Armış, namusmuş fırlatıp attım
Unuttum adını
Sattım bana layık görmediğin yalan aşkını
Basit bir kibrit çöpüyle tutuşturup
Yaktım sana olan sevdamı.
Bir kalp, bir kalp daha sonra bir kalp daha
Bir sen yarattım senden arda kalanlarla.
Değilmi ki bunun adın kara sevda
Boyadım işte hem de en âlâsıyla
Hey hat.
Ne müşkül bir yoldur bu yarab ,
Gidişi başka, dönüşü ise bam başka.
Şimdi suskun dudaklarımın kenarındaki
Derin çizgilerde saklı adın
Yüreğimde yanık kokun.
Olsun !
Olsun yaa , olsun.
Ben çok mutluyum
Senden çaldıklarım la !



Hande HAGHGOUİ

02.10.2009,cuma
çengelköy/İSTANBUL



not..; düşmek zorunda kaldım !...

burada ki aldatma ’seni seninle aldattım ’ manasındadır lütfen dikkatli yorumlayın arkadaşlar...