Gurbet düşürür ırağa
Özlem takılır bir ağa

Suları kesilir ya derenin
Hükmü kalmaz gözlerinin
Bir balık zamansız vurur kıyıya
Nasıl çırpınır bilirsiniz
Açık kalır gözleriniz


Nasıl düşlediysen kıyameti
Öyle anla gurbeti
Asla bitmeyecek sıtma nöbeti

Tas tas içilir zehir
Ölüme eş beller zevahir
Ölünün başucunda açar gülü
Özlemin ağlara takılır ölümü
Çek çek tükenmez
Ele gelmez

Mekansızdır yok yeri
Anadan doğma firari

Kalubeleda tanıdım önce
Kaçırdılar beni gizlice
Git diyerek attılar uzağa
Ayağım değince toprağa
İlk kez anladım
Duydunuz ya
Ağladım
Adem kaldı adım

Düştüm sonra demden deme
Özlem yakışır dediler ademe
Eğildim kulağına önce
Anlatamadım anneme

"Ne dersen de
Özlem deme!..."

Bir dal gibi eğildim
En son sana geldim

Ah keşke
Keşke, gelmeseydim

Bulamadım

Ne bilirdim
Delirdim....



Hayrettin YAZICI