6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1456
Okunma

Çiçeklerin hiç solmadı
Merak etme anne
Tıpkı bende solmayan sen gibi
Ama yatamıyorum mezar taşında
Ellerim titriyor arada
Bir tek nefes alabiliyorum sıradan
O da senin uğruna anne
Bak ağlıyorum yine
Kimsecikler görmedi merak etme
Görseler dahi söylemem
Sözüm söz anne
Omuzlarımda kimsesiz ihtilalin yükü
İçimde kara bir isyan
Patlamak üzere yanardağım
Saçının tek bir teline dünyamı veririm
Hem hava soğuk hem içim
Bak dudaklarım da çatladı
Üşüyorum hafiften
Tenim bende değil
Karşı duvarda resmin
Aşağı baksam kahır,
Yukarı baksam hüzün
Söyle anne, ben neyleyim şimdi
Ne yöne bakayım
Yönsüz kaldım…
Pusulam sendin anne!...
NeYzEn..
Bülent Kaya
5.0
100% (3)