Gurbet diye diye gurbete saplandık
Kırmızı mercedes aşkına aldandık
Çökelek misali burada yıllandık
Ne doğum gördük, nede ölüm gördük

Bebeler yetişti, bizlerse yaşlandık
Dolar mark diye diye haşlandık
Maymuna döndük yeri geldi taşlandık
Kendi başımıza kendimiz çorap ördük

Komşu komşuya selamı çoktan kesti
Kiminde boş, kiminde doludur testi
Yüreklerde bir soğuk rüzgarlar esti
El birlik derken parça parça bölündük

Saymakla bitmez burada ki hüsranlar
Sütun sütun, sayfa sayfa yanan canlar
Aklından çıkarsın gelmeye çalışanlar
Gurbetin iç yüzünü biz çoktan gördük

Ozan Özdemir 01 Ekim 2009 / 13:00
Mustafa Hocamın şiirine yanıt

........................................................

Söndüremedim
Mustafa Özçiçek

(Almanya’nın Franfurt şehrinde yaşayan,gurbetçi dostum sayın Ozan Özdemir’e!.)

Yeşilin her tonu, bahar ayında,
Kalbimden siyahı, tendiremedim. ...... (atamadım)
Aşılmaz engeller, yaş sınavında
Zamanı geriye, döndüremedim.

......İnsan en güzel,arayıp durur,
......Geçen her günlerde,biraz yorulur.
......Bir gün bir noktada,bil ki durulur
.....şüpheyi gerçeğe,yendiremedim.

Sızdırıyor kalbim, kanı çatlaktan,
Sevgiler seslenir, çok çok uzaktan.
Kimse zevk alamaz, tek yaşamaktan
Yaşamı zemine, indiremedim.

.......Ne eğlence kaldı, ne zevki sefa,
.......Gelmek ister miyim, arz’a bir daha.
.......Yüz sürdüm yalvardım,yüce Allah’a
.......Hâlâ bu acımı dindiremedim.

Derdimi dinlerler, üzgün onlar da,
Belki beni benden iyi anlarda.
Yalınız kaldığım o zamanlarda
Boşluğu içime,sindiremedim.

.......Cesaret istiyor, yeni bir hamle,
.......İçemezsin çayı, tatlı bir demle.
.......Kimler gider yola, bilmem ki senle?
.......At yorgun,kimseyi,bindiremedim.

Hâlâ düşünürüm, inceden ince,
Bulmuş mu insanlar,eş, değerince.
Kim yaşar Çiçek’le,onun gönlünce?
Kader ateşimi, söndüremedim.

Mustafa Özçiçek