Bahar çiçekleri yayıldı dağların yamaçlarına
Göçmen kuşlar sürü sürü döndüler yuvalarına
Tüm canlı varlıklar uydu’da tabiyatın kuralına
Bir tek sen uymadın, bir tek sen duymadın
Her gece sessiz karanlığa yayılan çığlıklarıma

Kırlarda aşk aşk diye inliyor beyaz gelincikler
Bülbüller name name şakıyor notasız besteler
Gidenler dönüş yolunda, bekliyor umutlu gözler
Bir tek sen dönmedin, bir tek sen gelmedin
Hazan yaprağı gibi dökülüyor,
yüreğimde biriktirdiğim ümitler

Ak düştü saçlarıma, henüz yaşımın otuzunda
Başka başka yürekler yaşarken baharı, yüreğim buzulunda
Ne bir haber yolladın, nede bir mektup
Sen gideli tam dört yıl olacak bu ayın dokuzunda

Bu sana yazdığım yanıtsız mektuplardan bir tanesi daha
Ya eline teslim edilmiyor,
yada okunmadan çekmeceye konuyor
Aşk bitti ise şayet, deki n,olur yazma bir daha
Varmaz elim kaleme, dökmez satırları kağıta
Yazmam sana bir daha...

Ozan Özdemir / Haziran 2001 ( şiir )

Yanıtsız Mektuplar I Şubat 1998 ( 83 sayfa )
Yanıtsız Mektuplar II Mart 1999 ( 57 sayfa )
Yanıtsız Mektuplar III Nisan 2000 ( 122 Sayfa )
Yanıtsız Mektuplar IIII Mayıs 2001 ( 65 Sayfa )