7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1446
Okunma

Üzüm Bağlarında geçti çocukluğum
Güneşe yakın hüzne uzak
Çıplaktı ayağım
Ama…
Batmıyordu ayrık otları
Şimdi:
Yüksek binaların dar çatılarına
Yuva yapmış kırlangıç gibiyim.
Sağa uç apartman
Sola uç apartman
Özgür dünya dedikleri bu mu?
Güneşe dokunamıyor gözlerim
Eskiye tükenmiyor hasretim
Bu kalabalığın ortasında
Göğe uzanmaya çalışan
Ayçiçeği gibiyim.
Dertli ama başı dik
Avunuyorum yalan gülüşlerle
Bilmem kaçıncı yüzyılda
Sanal zincirler ayaklarımda
Yalnızım odamda
Oyuncaklarım ve ben.