Bir şehirsizlik kadar taze içimdeki delilik
Diyorlar ki dünya bu
Ne kadar doğru ne kadar abes
Kestirişler noktalamalara tutulmuş
Gözler matemde


Bir kadın kadar yoğun hatıralar
Hüzne bulanmış
Dedikodu boyu tepelenmiş aşklar
Gidişler bir varış yoluna
Çelişkiler ise saplantılara karışmış


Sevgi hikayesi eski kitabelerde yıpranmış
Dudaklara çivi çakılmış
Suspus zamanlar
İşte size kandırılmış insanlar
Yalpalıyor çıkmazlarda
Öğretilere takılmış


Dinginliğe ulaşırken
Bebeklerde görülen bir çift diş
Beyaz ayaza tutulmuş
Üstünde kavrulmuş karalar
Mavisi eskimiş parmaklıklar
Buraya kadar


Yıkıldı
Tabu üstüne direnmeler
Bu bitiremezlik vuslata aşina
Yollar aydınlığa ben ise sana müptelayken
Geliyorum kabuğumu kırıp yalnızlıktan
Bir masaldan kovuldum
Kendimi sende yani gerçeğin tam ortasında buldum…



Yavuz Süleyman OĞUZ