Bulutların koynunda saklamıştım gözlerini
Bir de senli bitirilmemiş düşlerimi.


Saçlarımızda bir tutam gökyüzü kalmıştı
Poyrazlarında savrulan hatıralarımla beraber.
Sınırsız bir sevda dağının
Sınırlarında yürüyorum…
Bir ateşti sana olan sevdam
Ateşi söndü, kül kesildim


Yittin artık gözlerimde
Hiç olmadım say beni
Hiç dokunmadım say yüreğine
Hiç düşmedim say söylemlerine…


Sırça sarayı dağıldı mutluluk kalesinin
Yüreğime akıttığın acılar dolanıyor parmaklarıma
Yokluğunla yıkıyorum ellerimi
Sensizlikle haşır neşirim
Yitik anılarla sarmaş dolaşım bu gün…


Bu gönül yetimhanesinde
Buruşturup attığım kâğıtlarda
Bitiremediğim şiir olarak kalıyorsun..
Sana olan seslenişlerim susuyor.



Biz ne zaman yittik gözlerimizde
Ne zaman sustu yürek çarpışlarımız dersen
İçimi dökmekten vazgeçişimle aynı milada sahip
Senden bizden geçişim…



Katmerli yürek yaralarım arasına gömüyorum seni
Ve seninle sahip olduğum her şeyin
Aslında bana ait olduğunu öğreniyorum…
Kendimi buldukça,
Seni kaybediyorum
Korkmuyorum;
Ufkuma sensizliği korkusuzca geriyorum…



Sanma kızgınım sana
Aslında bir bakıma borçluyum
Acılar büyütürmüş insanı
Sunduğun acılarla büyüyorum…




Gidiyorum artık;
Kolay değildi tufanlarına tutulu kalmak
Yaralıyım onca hatıradan mütevellit
Bakışlarım bir ölüm sessizliğinde
Senli tüm saatlere ardımı döndüm
Ardım sıra uzanıyor bir Eylül gölgesi…





esmize

LOLİPOP SEN BİTANESİN...İYİ Kİ VARSIN SAĞOL VAR OL......