Böyle şiir mi olur
Ne mevsimi var ne çığlığı
Eylül hazanında
Bir şarjör boşaltmışlar şakağına

Nerde o korkusuz şairler
Sağ ile sol arası
Bir avuç liberal tebessüm gibi
Şimdinin mısraları

Ne vahim varla yok arası.
Bir tebessüm dudaklarımın kuruluğunda.
Hayalimde.
Eskiden öpülmüş bir çift dudağın tadı.

O girifgar geçmiş ki.
Hiç anlaşılamamış. Yalnış ama kimin umrunda.
Bir de burdan zincir vur hayata.
Daha var sona.
Ne vahim.
Mavi kızıla çalıyor Dilime lal düşüyor

Söz tükendi
Gırlağımda bir yığın sus kaldı.
Ve yabancıyım bir o kadar kendime
Artık hep yalnızım
Sırası geldiğinde vurduraçağım boynumu celladıma.
Koptuğunda başım bedenimden
Kalkaçağım iki parça yerimden

Kanım akmamış olacak daha zamana
o vakit iki damla gözyaşı.
Düşecek hayat kadar kısa olan gecede
Suya
Maviye çalarak titrek ve sıkılgan

Ateş
külümden toz
korumdan duman doğuracak
Dinginliğimden dem vuran anka
Korkusundan uçmaz olacak
Oysa masal.- sakıncalıdır kim bilir-
gururundan değil,öfkesinden değil,
korkusundan...
ve benimde dilime gem vurulmuş olacak