8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1266
Okunma

Sevgili,
bir veda mektubudur bu
ellerim titremekte şu an
kalemi tutamıyorum
gözlerimden sicim gibi boşalıyor kan
zira gözyaşım tükendi ağlamaktan
şimdi her damlada adım adım
seni kaybediyorum...
Nasıl masumca sevmiştim seni
bir çocuğun katıksız hisleri gibi
yalanlarım olmadı hiç
gerçeğimdin inan ki
çılgın şairliğimi yele bir ettim bugün
isyanlar vurdu dizelerimi...
Sen olmayacaksın ya yarın
kaldırımlarda insan seli ölecek
ağaçlara uğramayacak serçeler
yüreğim buz misali ayaza kesecek
bedenimde kıpırdamayacak tek tel
yani sen olmayacaksın ya
ölerek yaşayacağım...
Canım çekiliyor
tırnaktan tepeye
üşüyorum...
Bin bir umutla geldiğin ömrümden
yağmur damlalarının dansıyla,
sırılsıklam olup gideceksin
mecbursun buna...
gökperim...