Hazansın ya sen,
unut gitsin
karalanmış adını tenimin beyazlığında aklayalım
gel,
hazırım ben seni amaçsız sevmeye,
her ne olursa olsun adın
değişme!
olduğun gibi kal
sende büyümüş küçük bir kızım ben...




Biliyorum,
sarabilir sararmış yaprakların
sıcak bir anne kucağı gibi
sar beni
öyle ihtiyacım var ki sana
baharım ol
sana açsın kuruyan güllerim
hazanın aykırılığımdır,
yalnız tarafımdır benim.



Eylül,
kaç kişi bekledi gelişini
benim gibi coşkuyla?
kaç kişinin gönlüne girmeyi başardın böyle korkusuz?
hadi söyle...
affadilmeyen bir mevsimsin elde
ne olur gel,
yalnız değilsin bende
eylül çocuğuyum ben...




Gelsen diyorum hani,
şiirler yazarız inadına hayatın
ayrılıkları tefe koyup çalarız beraber seninle
dalga geçeriz sana kırgın şairlerle
sen gelsen diyorum
şarkılar bestelesek güzümüze
akrebin yelkovanla mücadelesine gülsek
olmaz mı eylül?
güzel günleri birlikte hayal etsek...



En güzel çağımdı bir zamanlar,
ömrümün en umutlu günleri
yaşım küçük,bakma öyle
ama büyüdüm vakitsiz
erken gelen kadınlığıma kadeh kaldıralım gel
biliyor musun,
en acı günleriydin hayatımın sen
ama kırgın değilim
şimdi en beklenmedik mutluluğa gebeliğimsin...



Aldırma sen onlara,
çılgın şairler hepsi
sen olmasan kime yazılırdı bunca şiir?
destansın sen eylül
şairlerin yüreğinde,
şimdi,
herkes düşman gibi görünse de
ve ömrümün en güzel çağını alsan da benden vaktinde
kırgın değilim işte...



affettim seni ben!


kal artık eylül....


gökperim...