Beyaz badanalı evlerin yansımalarında
Kiremit kırığı aşklar
Hazan yağmurlarının kötürüm bıraktığı
Döngünün kahramanları ise suskun
Bir o kadarda hırçın


Düşerken elimden def
Elif diyemedim saplandı içime
Döküldü hatıralara bulanmış feryatlar
Çamur yığınına düştüm
Kanla sarıldı dört yanım
Sustum


Bir adım vardı
Tarih sahnesinden kopup gelmiş
Sana adadım bütün getirdiklerini
İnce bir nağme sıkıştı ruhuma
Çıkaramadım
Yine sustum


En mahrem duygularımı yıktım üstüne
Ağırlığıyla ezdim yüreğini
Üstüne bir de şiir yazdım
Saldım aşk büyüsünü eklentilere
Daha bir gaddar oldu şimdi paradokslar
Çözemedim
Ve yine sustum


Tasvirlerin yetersiz kaldığı aşk çıkmazında
Aşıklardan ilham alıp
Suskunluğumu suladım
Maviyle yeşerdi vatansız topraklar
Ve sessiz çığlıklarımı gözlerinin içine düşürürken
An gelecek dedim
Gelmedi
Kahretsin ki yine sustum…



Yavuz Süleyman OĞUZ