NE YAZIK
BİR DEFA ÖLÜYOR İNSAN


‘’Bir parça hayat aldım,yaramı yamayacağım.’’
Diyemiyorsun ki…

Bu yüzden mutluluğun boyu hep kısa hayata
Bu yüzden hep birinci sınıf tekrarlanıyor…

Uğruna ölünecek bir şey bulmalı insan,
Ne yazık,
Sadece bir defa ölünüyor.

Oysa uğruna ben bir kavganın
En az bir kez asılmalı
Bir kez kurşunlanmalıyım
Ve bir kez de dostum sırtımdan bıçaklamalı...

Yada ne bileyim
Hem bir bıçakla tanıştırabilmeliyim damarlarımı
Hem bir urganın soğukluğunu tattırabilmeliyim boynuma
Yitirilmiş bir sevdanın ardından…

Ne yazık
Sadece bir defa ölünüyor
Ve hiçbir ölmüşlüğünün yarasını
Hiçbir yama kapatmıyor…

Mesela bir kez açlıktan ölebilmeliyim
Bir kez de zehirlenebilmeliyim
Çok pahalı bir yemeğin sofrasında…

Bir gün bir iş makinesinde ölebilmeliyim
Ertesi gün sevişirken kalp krizi geçirmeliyim…

Her ölümü tadabilmeli yani insan
Belki o zaman uzar mutluluğun boyu
İkinci sınıfa geçebilir yaşam…

BARIŞ ŞENTÜRK