Şimdi bütün vuslatlar Kaf Dağı’nın ardı, Yâr,
benim henüz bitmemiş şiirlerim vardı, Yâr... (Hakan İlhan Kurt)

İhtiras yaylası Kaf dağından in Sevgilim,
Şehire, köye değil, sevene dön Sevgilim!

Bilirsin ki beklemek işkencedir aşığa,
Her günki gibi girdin rüyama dün Sevgilim.

Rüya da bir mutluluk en azından bir lahza,
Nefessiz koydu beni yorgan ve yün Sevgilim.

Mecnun etti gezdirdi bana aşkın dünyayı,
su yolum oldu İran, Hindistan, Çin Sevgilim

emsalin yokdur senin Avrupa’da Asya’da,
kızlar sana benzemez ne Rus, ne Fin Sevgilim

Sunsam içer miydin sevda denen şarabı?
İç, unut beni, başka hayale kan Sevgilim!

Eline ve boynuna gül çok yakışır senin,
senden başka asla gül koklamam ben Sevgilim.

neye kıymet vermişim, sorarsan senden başka
sahibim yalnız Hakk’ın ikramı Din, Sevgilim!

O yüzden hurafeyle işim olmaz kattiyen,
engel olamaz bana peri ve cin Sevgilim.

Redd-i aşk ne kadar sık cevab da olsa senden,
diyemem sana « ateş-i aşk’da yan Sevgilim »

Güzelliğini tarif etmek zaten müşkil iş,
Aciz kalır nezdinde ilim ve fen Sevgilim.

Bu aşkın zulmü beni canımdan bezdirse de,
helaldir yoluna bu Aydın’dan can Sevgilim!..


Aydın Bayrakdar, Almanya 2008.