Bir nisan sabahı
İçimde belli belirsiz bir neşe,
Ufukta bir ışıltı var..
Kentten ayak sesleri geliyor
Yeniden canlanıyor deniz
.....ve bir gemi yaklaşıyor limana...
Ardından bir düdük sesi
Kanatlanıyor martılar..
Yol veriyor ona deniz
"Haydi geç"diyor
Mevsim ilkbahar...
Güneş alçalıyor tepelerden
Deniz ona kollarını açıyor
Yelkenler sarıyor her yanı
Hafif bir rüzgar esiyor
......ve söküp atıyor içimizden,
Tüm umutsuzlukları..

Bir bisikletli geçiyor kaldırımdan
Doğruca limana koşuyor
Belliki bir beklediği var
Ona koşuyor...
Oysa hiç düşünmüyor
Ya gelmezse,
Ya dönmezse ne yapar?..

Uzaklaşan bir gemi var limandan,
......ve içinde pervasız yolcuları...
Bügünün yolcuları onlar
Buradan çok uzaklara, başka yerlere, başka diyarlara,
Başka dilde yepyeni ülkelere gidiyorlar
Küçük bir kız el sallıyor kıyıya
Yaşlı bir adam gözlerini denize dikmiş,
Dalgaları sayıyor
Bir genç gözyaşı döküyor...

Bir nisan sabahı
İçimde garip bir his
Yüreğimde buruk bir sevinç var
Yelkenleri uçuran bir rüzgar esiyor,
Kabarıyor deniz
Kıyıya vuruyor dalgalar..
.......ve hala denizle mücadele eden balıkçılar...

Çocuklar top oynuyor köşe başında
Sokak çocukları...
Bizim yarınlarımız olan çocuklar
Bir tanesi kaldırıma oturmuş ağlıyor
Ayakları kan içinde
Düşmüş olsa gerek...
Ama ne onu kucaklayacak bir annesi,
Ne de elinden tutacak bir kimsesi var..

Bir nisan sabahı
İçimde buruk bir acı
Yüreğimde gözyaşı bulutları var
Bir rüzgar vursa hemen damlayacak
Çağlayanlar akıyor yüreğimden
.......ve beni alıp götürüyor uzaklara...

Düşünüyorum...
Başka yerleri, başka diyarları düşünüyorum
.......ve bir yer düşlüyorum...
Umutların kaybolmadığı,
Gözyaşlarının akmadığı bir yer
Cennet gibi...
Bulutlar kapatıyor her yanı
Bir lodos dalgaları köpürrtüyor
Kıyıya vuruyor balıkları..
Şimşekler çakıyor yüreğimde
Nisan yağmurları mı başlıyor?
Evet yağmur yağıyor
.......ve ben ıslanıyorum sokağın ortasında...
Ama beni ıslatan yağmur değil,
Gözyaşlarım...
Boşyere kurulmuş hayallere,
Gerçekleşmeyen düşlere ağlıyorum..

Böyle mi olmalıydı sabahlar
Nisan sabahları...
Oysa ne umutlarla başlamıştım güne
Hem, mevsim ilkbahar..
Yaşanmamalıydı tüm bu umutsuzluklar
Bahar çiçekleri açmalıydı şimdi
Parklarda , bahçelerde, kırlarda
........ve köşe başlarında...
Koparmamalıydı onları insanlar..

Bir nasan sabahı
Yüreğimde geleceğin umut tohumları var
Tüm baskılara rağmen, filizlenmek istercesine,
Filizlenmek üzere...
Karanlık olsada dünyada
Biliyorum, güneş her gün yeniden doğar
Bir diriliş gibi...
.......ve her yıl yeniden
Kışın ortasından çıkagelir bir bahar..
Tohumlar yeşerir,
Çiçekler yeniden açar..
.......ve bu yüzden
Beslenmeye değer yürekteki umutlar...


funda kaplan
Nisan/2003