Ben neyim?.
Bir beste miyim, bir öykü mü...
ve nerdeyim?
Hangi zamanda...
Neden okumalı bu şiiri insan?

Ey yolcular!
Durun ve dinleyin bir an....
.................
Yusuf’um ben..
Kardeşleri onu kuyuya attığında..
Kuyunun en karanlığında..
Yakub’u kör eden bir gömlek,
Bitmeyen bir hıçkırığım boğazlarda..

Eyyub’um ben..
Yaralar dayanılmaz olduğunda..
Sabreden bir kalbim..
ve ben bir delikanlıyım,
On beş yaşında...

İbrahimim...
Yankılanan bir yakarış gibi sevr dağında..
İsmailler için...
Salih bir dost edasıyla...

Musa’yım ben...
Nur ateşi yanarken uzaklarda..
Tur’a çıkan bir yol,
Bir asa..
Firavun’a karşı nil kıyısında...

Yunus’um ben..
Tevbe eden bir dilim balığın karnında..
Ben Adem’im..
Yasak elmaya uzandığında..
ve Şuayb’ım..
İşte bak!..tüm Medyen halkı kaarşımda..

Sen kimsin diye sorma bana..
Ben benim işte..
Sevgi, şefkat, sabır, merhamet.......
Seç birini adımı koyduğunda...

Bir destanım... bir şiirim...
Hiç yazılmasam da..
ve ben tarihim...
İbret almalıydı insan okuduğunda..

Ben ben değilim artık..
Ben olmamalıyım da..

Sen de ey yolcu, artık durma.....


funda kaplan
Eylül/2009