25
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1896
Okunma

Kırlangıç kanadına takıp yolladığın umutlarını,
Sevda ile büyüyen düşlerimizin;
Firari uykularımız arasında ki ezilmişliğini,
Kimselere sorma bana sor…
Ağır yaralı benliklerimizin,
Yoğun bakım günlerinden kalan eter kokusunu
Duyumsayamazlar...
Yoksun kalmanın ızdırabını
Anlatma kimselere ben bilirim…
Sabah uyanıp yüzünde gördüğüm hüznü
Gece yatarken uykuya, gördüğün rüyalarını
Anlatırken sevda yanığı duygularını
Saçlarında esip geçen delişmen rüzgârlarını
Anlatma boşuna ben bilirim…
Ayaklarımızın altında yanarken kar
Gözlerimizden bir dolu yağmur yağardı
Ayrılıklarla yazılmış yazgımızı
İçinde kopan fırtınaların çığlığını
Kimselere sorma, kimseler bilemez
Ben bilirim…
Sakın dert etme
Sana gelirim kanatlar takarak
Güneşinde üşür, hazanlarında ateş keserim
Yalnızlıklarında korkularını silerim yüreğinden
Uzatırım ellerimi, gözlerinde ısınırım
Günlerin soluyorsa gözlerinin ardında
Bırak emellerini kendince hayat bulsun
Bir ulu ağaç gibi heybetlisin
Güneşi yakalarsın istesen
Yüreğindeki gücün nelere yeteceğini ben bilirim
Biliyorum,
Özledin…
Özledim, özlediğin kadar…
Bil ki;
Karları yakacağım avuçlarımın harında
Çimenler bitireceğim gözlerinde
Özlemleri yüreğinden söküp atacağım
Sabret bir tanem
Hele bir kayısılar çiçek açsın
Açsın alabildiğince sen kadar masum Mayıs gülleri
Hazanlar yol versin baharlarına
Bırak bendeki beni bir başına yokluğa
Seninle yeniden var olmasını ben bilirim.
ESMİZE...
5.0
100% (16)