hiç asi olamadık çocukluğum
hiç..


*
bir gün rengi değişecek karanlığın
senin gözünle devireceğim zemheri siyahı
sen mutlu ağlayasın diye,gömeceğim tüm gençliğimi
mutluluktan ağlayasın diye!
yersem yine annemden bir acı tokat,
sana sarılamam belki
öderim tüm telaşlarımın sana çıkan ebruli desenlerini


arkanı dönme şimdi bana
bil ki
tanımlandığım an
bulacağım seni..


dümdüz saçları nasıl kestireceğini düşünürdün
hep de aynı, yine aynı
bir küt kesimliği olurdu ipeksi saçların
bir de kahkül,ne güzel yakışırdı sana
ellerimin akışına kapılırdım ya
inerdi bir ırmak serinliğinde
nasıl da soğuk ?
nasıl da sarıydı öyle ?



neden ?
niçin yüz çevirdin şimdi?
izin ver düşlerine dokunayım
söz
yüz sürmeyeceğim hayallerine


hani o çatısız,çökmüş ev
orada oturuyordun
görüyordum
yaşıyordum !
sanırım ayyaşın tekiydi baban
sabah akşam kabuslar eviydi gözlerinde canlanan
ne çok korkardın değil mi ?
minicik yüreğine ağır gelirdi bu korku
sonra niçin annen kızardı bilmem
gece gece, yine altına ettin diye
söylemek isterdim
gerçekten
korktuğunu,o kadar çok korktuğunu..



inanmıyorsun değil mi ?
kaçıyorsun benden
ben ki en yakınındayım senin
yüreğimden tut desem
sadece tek bir an
yüzleş benimle!


biliyorum
senin hiç olmadı bir oyuncağın
ama bak,
sizin mahalle, kenar mahalle
kimsenin olmadı oyuncağı
diyeceksin ki şimdi bana
dur,söyleme
biliyorum
zengindi onun babası

ama bazen görüyordum
o en çok mutlu olduğun anları
hani iki arkadaşın vardı
biri yan komşunuzun kızı
ötekisinin ölmüştü anası
sadece o zamanlar gördüm gülümsemeni
ne tatlı çocuk oluverirdin
ne de güzeldin
sahi,
annen,baban hiç görmüşler miydi gamzelerini ?



biliyorum kızacaksın şimdi
hatırlatıyorum diye sana geçmişi
ama bak
iterken küçük tahta arabanızı arkadaşların
ilk özgürlüğünü yaşamamış mıydın?


hadi döndürdüm aynayı tersine
bak yüzüme
yaşlandın mı diyorsun ?
evet,epeyce vakit oldu görüşmeyeli
korkma bana bakmaktan
sen benim çocukluğum
ben senin büyümüş kadınlığın
yeni yeni yüzleşiyorum seninle

dimdik ayaktayım çocukluğum
gel yolum ol
ihtiyacım oluyor masumluğuna
tek kadınlık yetmiyor !