1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1056
Okunma
bir ırmak kadar uzaktan geldim
avuçlarımın tutuşmaya başladığı yerden
yarına adadım düşlerimi kanat vurdum dalgalara
henüz aramızda bitmeyen bir şeyler var daha
hüzün esriyen dudaklarının arasından geldim
ve solgun görünmeyen ufkunda zulmün
gecikmiş bu saatlerin kötü huylu bir uruyum
kaçak bir yaşamın tam ortasında ben
duvarda yalnız kalmış bir resim gibi
rahatsız ettiğim için üzgünüm gölgemi düşürdüm
içimde deprem arbedesi önümde yırtık sayfa
bir şiir yazsam şimdi kanacak çocuk kaldı mı
yaşanmaz baş kaldırmadan yürüdüğümüz ihanet ipte
söyler misin düş perisi yırtabilir misin aşkı
ruhuma kastedip canımı almayınca
5.0
100% (3)
Cevap Yaz