Yanıtlara sıkıştırılmamıştır ettiğimiz bağlılık yeminleri
beyaz duvarda parıldayan ayın ta kendisi
saça düşen ak damla,kaderler ve gözyaşı
ve ardından el sallayan dostların


Yıllarımız geçip gitti seninle
her iç çekip esnediğimde yalnızlığımı bilmezdim
açılır kapanır çakı gibi burnum batıyor yüzüme
yumuyorum gözlerimi bir daha açmamacasına


Herşey aynı,değişen bir şey yok
gönlümden kopan fırtınaların sessizliğinde
hıçkırıklar düğümlendi boğazıma,adını anamadım
Parmağımın ucuyla dokundum gökyüzündeki bulutlara


Herşey etrafımda bir daire oluşturdu sanki
uyandırın beni,bana ne olduğunu anlamaya çalışın
bıkkınlık verdi tasvir biçiminde yaşamak
ve yelken açmak umutsuz sevdalara


Bu anı aklında tut,yaşadıklarımızı da
inkar etme sakın geçmişteki hiçbir satırı
o karabasan saatlerde düşsel olsa bile
senin şafaklarındaki benim yeşil gözlerim