gözlerinin ışığıydı mağlup olduğum seferlerin zaferi
neferi olabilmenin bu duygunun içinde kaybolmanın
zamanın sahil kumları üzerinde bıraktığı serbest bir stildeki şiirlerin sana yazılmasıydı
becerebildiğim hoyrat gecelerin kapanış münazarasında
bakışlarının sıcaklığında ab-ı hayatın son damlasıydın
sevmiştim deliliğin bile tanımlamaya yetemeyeceği bir kelimenin coşkusunda
durgunluğu gelmişti seninle geçen sürelerin kokusu hala dün gibi sensiz kalbimde
ben hala bıraktığın yerde o tahta bankın üzerinde en güzel şiirleri sana biriktirmekteyim
seninle dolu olan kalbimi almaya çalışanların içerisinde
seni unutturmaya çalışan herşeye aşırı nefret vardı içimde
makus talihin mahzup ifadesiydim
rüzgarın gezinen ince kollarının arasında senin bir tel saçına bakma çabasıyım şimdi
gözlerimin ucunda düşmeye niyetlenmiş gözyaşları
yakarışlar bu dilden gökyüzüne doğru ellerim hala anlatmaya çalışmakta sensizliğin
atmosferini bu yıkılan dünyanın sıcaklığında
masum bir el misali ayrılık gırtlağımda umudumda var olmamın neşesini sürememekte
ismim bir cam üzerinde lekeydi silinmeyi beklemekte
o güzel hayatının karlı yollarında bir kömür lekesiydim
sen sildin ben bittim
artık kartopu bile oynamak istemiorum ellerim dondu
ve hiç bir zaman kar o kadar eğlenceli yağmadı benim içinde bulunduğum dünyaya
kuvvet asla eşit olamadı kütle ve uzayın çarpımına
bir sen anladın bu cümlenin neyi anlattığını
sana şiirlerim birikti mahşer gününde okunmak üzere
kalbin durduğu o günde
yanımda güzelliğin has salihası cemalimde
kalacak
ve ben ölümü özleyen ona doğru giden dört kollu bir taşıtın içinde
toprağın altında seni bekleyeceğim..............
Bir Garip MeHMeT