oyun bahçesinde kaldı
unutuldu belkide
elimden şekerimi alışın
ve benim olanca hırsımla
misketlerini havaya atışım
ve havada gökkuşağı oluşu renklerden

kızıp olanca hırsla saçımı çekişin
acı acı ağlayıp kıyamayışın
avuçlarıma alışın gözyaşlarımı
öpüşün sıcacık
delikanlı edasıyla sarılışın sonra

hep adam ciddiyetiyle anlatışın hayatı
aslında biliyorken söyledikleri
yeni ilk duyuyormuş gibi haytretle
seni dinleyişim

oyun bahçesinde kaldı
gökyüzünden kayan yıldızlar
sen bilmiyorsun ama ben
dalıyorum sık sık

kuyruğuna takılıp o yıldızın
akıyorum üzerine
sen
bilmiyorsun
ama ben kalıyorum kalbinde
gidemiyorum

oyun bahçesinde uyanıyorum sana bize
gözlerinde unutulmuş
sen bilmesende
orada konaklıyorum haylidir

gece oluyor muştular geliyor ay dededen
sabah oluyor kapanıyor bütün kapılar
sen
aslında ben oluyorum yeni güne
ümitlerim uzatıyor ellerini
al diye

ben oyun bahçesinde arıyorum seni
yanlızlıklar açıyor kapıyı hep
yanlızlıklar koynumda sana
uyuyorum
ben sen oluyorum
haylidir
sen bilmesende....