Gün gelir mutlaka sevecek derken,
Koskoca bir ömrü tükettim erken.
Ne yazık!.Uğruma can veren varken;
Seveni sevmeye aklım ermedi.

Bir gün pişman olursan ağlama sakın.
Hiç tanıma beni, duyarsız takın.
Her türlü acıyı çekmişim lakin;
Bir türlü Allah’ım ölüm vermedi.



Ayrılık acısı kor gibi yakmış yüreği ki bu hüzünlü dizeler dökülmüş yürekten. Sevgili Süleyman bey siz bu kadar içten yazıp bu kadar içli bir şekilde yorumlamak zorunda mısınız? Yine ağlattınız beni. Güzel yüreğinizi ve sizi ayakta alkışlıyorum. Hem şiir, hem yorum, hem de fon müziği muhteşem üçlü olmuş. Ancak ve ancak candan seven, sevdiğinin uğruna ölümü göze alan bir yürek bu kadar dokunaklı bir şiir yazabilir herhalde. Yüreğiniz dert görmesin. Ayrırlıklarınızın biran önce bitmesi ve vuslata kavuşmanız dileklerimle, saygı ve sevgilerimi bırakıyorum gönül sayfanıza...