sanma ki meftunum, mecburum sana !
uzak yollara bıraktım seni ; bu son veda
şimdi, göm gömebilirsen gölgeni üstüme !

kendimi yollara vurduğum ;
ki, senin ruhunun duymadığı
umarsız zamanlarıma yanarım !

ben indim kör kuyulara
bendim çeken, bu aşkın sancısını

sarmayacak geriye zaman, bir daha asla
bozmayacağım yeminlerimi , andım olsun !

yansın dillerim bin defa, cayır cayır tutuşsun
fi tarihindesin artık, yabancısın usuma !

korkulu rüya görmektense
uyumayacağım bundan sonra !

yeni baharları ekeceğim, gözlerimin ferine !
merhametli ellere sereceğim,saçlarımın tellerini
beyaz günler / geceler serilecek, yeniden ömrüme...

Tanrı’dan sonra
tapınılacak olmadığını, bileceğim !

yalnız, bu günleri dinleyeceğim, seslerin arasından
kıyametime mahâl vermeyecek
bedeli, yalnızlık olmayacak hiçbirinin !

bütün tozlarını silkeleyip geçmişin ;
fermanı ben yazacağım makamlarına
bir dirhem acısı olmayan,
nakaratsız şarkılar olacak gönül sazımda !

avazlarımda kaybolmayacak benliğim
rüzgârın çığlığını bastırmayacak...

dişe diş, kana kan bundan sonra !
bir serçenin ürkekliğinde değil,
şahin bakışlarında göreceksin beni
görebilirsen eğer !

Hâdiye Kaptan


c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.