Bir yumup, on döktüm,yetti ağlamam,
Ahımın alevi göğe yükseldi.
Duvarı nem yıkar,insanı da gam,
Keder zincirini kırasım geldi.

Ah sevgili, bilsen o günden beri,
İçim kaynar kazan, dışım zemheri.
Bedende buz kesmiş sensiz her yeri,
Alev saçlarına sarasım geldi.

Hicrana gebeyim,yaram derinden,
Hak saklasın beni en beterinden.
Göğsümü yarıp da orta yerinden,
Kalbimi çarmıha geresim geldi.

Sen sevda ipinin ucundaki ah!
Şebnem şarabıyla tattığım eyvah,
Hasmım kadı ise yardımcım Allah,
Canımı bu yolda veresim geldi.

Varsın hayal olsun tüm dileklerim,
Umut ordusunda kıdemli erim
Taştan cevher olmaz, bense beklerim,
Ümidi vuslata yorasım geldi.

Gitmemiş olsaydın, derdim ki; bekle,
Siyah gözlerime alları ekle.
Yusuf gibi düşüp kanlı gömlekle,
Dipsiz kuyularda durasım geldi.

Hasretim, nilüfer yanaklarına,
Nesrin gibi zarif tırnaklarına.
Toprağa gül saçan ayaklarına,
Diz çöküp alnımı vurasım geldi.

Ey yürek saplantım,ey soylu hüzün,
Her kirpiğin bir ok,can alır yüzün
Bastığın yollarda sürmedir izin,
Gamlı gözlerime süresim geldi.

Senden bahsetmek mi? ömre sığarsa,
Evrende başka bir benzerin varsa,
Ay’a, Utarit’e,Güneş’e,Mars’a,
Senli sırlarımı seresim geldi.

Kölenı salsan da son nefesinde,
Sevdamın sonu yok aşk ülkesinde,
Sabaha erdiğim tekbir sesinde,
Mevla’da aşkına eresim geldi.

Hasretin yolumu gösteren pir’miş
Aklım küçüldükçe fikrim delirmiş.
Çiçek döküldükçe meyva belirmiş,
Sonsuzluk bağına giresim geldi.

Ey saba yelinin ılık busesi,
Sevda seferimin son sefinesi,
Ey kirpiklerimin inci tanesi,
Hicrinde Allah’ı göresim geldi