TÜKENDİM(K)
Hoyrat harcanan zaman dilimlerinde,
Bir farkımız olmalıydı bizimde.
Yürümeye çalışırken doğru denen yolda
Çelme takmalıydık hayatlarımıza.
Yavan ve kasvetli gecelerde
Bölmeliydi uykularımı “biri”
Ve o biri sen olmalıydın…
BİLİYORUM(Z)

Nedir ki doğru bilinen?
Dost kalabilme çabası içindeyken
Düşüncelerimize lanet okuyan “biz”
Direnen ben, susan sen.
Cümle aralarında geçse de özlemler,
Kirletmemek adına, söz yürekte kalır.
Doya doya “canımsın” diyemeyiz
Gözlerde konuşuruz, kirpiklere takılır,
Sevgiler düşmesin diye kıvran sakda acıdan
Ağlamayız, düşme korkusundan.
Tutmalıydı biri ellerimden
Ve o biri sen olmalıydın
BİLİYORUM(Z)

BİTTİM(K)
Bir çift yürek eriyor ellerimizde
Seyrediyoruz sessiz gecelerde
Gün bize düşman, eli tetikte.
En çok da haykıramamak koyar,
Dile gelen, düşmez dudaktan.
Ya bitecek söylenmeyen ne varsa.
Ya dostluğa saygıdan boyun eğilecek.
Bakamadığın(m), bir çift hülyada,
Eriyeceğiz, her gün doğumlarında.
Rüyalarda sürecek, ten kavuşmaları
Ve bin heceli aşkı itirafında
Yalan tek bir hece düşecek dilden
Dostluk adına
BİTTİM(K)...

Böldüğün tüm rüyalarım ve tutamadığın ellerimin şiiridir bu sana…

Neşe ATAY