hayat boyu koştun
kimi zaman Deli dumrul
kimi zaman Sungur’dun.
’’enver’’di asıl adın!
yayın gergindi daim
okun keskin.
bu erek için
çok yollardan geçtin.
caymadın
ve saymadın
adına takılan mahlasları,
parkana asılan nişanları!
öyle çok sevdin,
hülyan dünyana karıştı
peşinden gittin.
fazla geldi,ikaz edildin,
olmadı sürgün yedin!
vatanından
’’imana eş değer’’dediğin amacından
uğruna hain sayıldığın davandan
işte böyle koparıldın!
’’başarısızlık,başarıları sürükler
çok zaman ardından.’’
beklemediler,damgalandın.

şimdi bugün susar,
sen konuş hain kahraman!
tarihe ses bahşet
duyulsun dört yandan!
geçmesin adın bir daha,
olur olmaz yerlerde!
zikredilme
geçmiş yargıçlarının önünde!
yüklemesinler sırtına
yüzyılların gamını!
biliyorum kıskanacaklar
anlatınca esrarını!

ötelerden bir ses geldi,
işitmekte kulaklar.
sinmiş köşelere
cem-i cümle korkaklar,
eminim kaçacaklar!

’’kalabalık...
sisler içerisinde ortalık...
metal,soğuk et ve karanlık...
meydana dayandık.
tanımadığım yüzler,
yabancı gözler,
çoğu gönülsüzler.
ben gönlümü döküp gelmişim.
umut işte,
peşinden sürüklenmişim.
......
kılıcımla yattım her gece.
içime,acımı,derine attım.
zamandan ayrı
ve tüm çabam boşaydı
var değildim artık,yoktaydım.
herkesin gözünde küçük bir noktaydım.
siyahtım,kandım,aptaldım.
yine de yılmadım.
bu bir gidişti,kaçmadım.
gittiğim yerden doğacaktı belki güneş,
güneş,beni itenleri bile
etrafına toplayacaktı.
özlemlerim zaferle son bulacaktı!
hep birlik olacak,ruhum uyanacaktı!
ben kimseyi satmadım,
herkes beni sattı.
ama çoğu sattığını sandı.
erekleriydi sattıkları.
onlar sattı,
yakalarına apolet taktı!’’

ses kesildi.
ahenkli bir tınısı vardı,tok,
hırıltılaştı!
susma,dirilt aklımızı
kaldır tozumuzu dumanımızı!
konuş ey yasaklı!

’’çok acı çektim.
ama çeke çeke bitirmiştim.
şuurum yerinden uzaklaştı
öyle bir an geldi.
bu faslı bitirme vakti...
aklım alnımdan ter olup aktı
kılıcıma damlayıp parlattı
ışık gözümü aldı.
mitralyözler anırmaktaydı.
bu,kıyametin düğünü olmalıydı.
mahmuzladım atımı.
ardımda bırakıyordum ardımı.
sisler içinde ortalık
metal soğuk et ve karanlık...
ardımda vatanım
ardımda baştan kaybedilmiş
iki abide zafer.
biri inancım,
diğeri kadınım...
hiç sahip olamadığım...
kapattım gözlerimi,
kılıcımı savurdum
Allah’ın esmasını sayıkladım.
atım dolu dizgin
yürüdüm mitralyözlerin üstüne!
budur tüm esrarlı hikaye!
veda vakti,ebediyete!’’

nefesim tutuklu.
çıkamadı ağzımdan
kafamdaki hiç bir cümle.
susmustum!
ve susmalıydım!
esrarı bilen ben,
cümlesinden saklamallıydım!
o böyle istemişti,
yasaklı kahraman!
enver!