kaplumbağa kadar olabilmek...
isterdim ona benzemek...
bilgeliğin en gerçek görüntüsü
yalnızca onda beliriyor
ve halimiz,acziyet!
başkalığa erişebilseydi
insanlık denilen bu garabet
kaplumbağaya elbet isterdi benzemek!
yaşa biçilmeli en büyük kıymet!
büyüklük mezureyle ölçülmemeli
hassas terazilere konmamalı mücevherat
alilik ululuk dediğimiz...
kadimindir asıl kıymet!
işte halimiz,acziyet!
isterdim ona benzemek...
kaplumbağa olabilmek...
sürülmüşüm yurdumdan münzeviyim...
her dem bir avuç toprağı özlemekteyim.
terk i öğrendim debellemekte olamadım muvaffak.
sırtıma yüklesem vatanımı
hababam seyreetmesem ardımı...
insan mıyım ben yoksa
kaplumbağaya özenen sığıntı mı?

(not.osman hamdi nin ’’kaplumbağa terbiyecisi’’ tablosuna bakarken fışkırmıştır kalemimden!resmin felsefesine tersten bak!)