Dün gece dünyaya baktım yıldızlardan
Tanıdıklarıma, tanımadıklarıma
Yağmurlara karışan yaşlarımın arasından
Toprağın kurumuş damarlarına aktım.

Yaşanmışlıklar, yaşanmamışlıklar
Ve kimbilir daha neler yaşanacaklar
Görünce olur olmaz geri dönülmez yanlışlıklar
Yaralı yüreğimi ellerimle yaktım.

Ayakları prangalı kadınlar vardı yürek dağlayan
Tokatlar patlıyordu peşpeşe yüzlerinde nefretle
Ve eteklere tutunmuş çaresiz çocuklar ağlayan
Göğsüme kocaman siyah bir kurdele taktım.

Yalanları gördüm küçük, büyük
Sorgusuzca inananı, kimbilir belki de çaresizce
Bilselerdi ah, yalan beyaz da olsa büyük yük
Boğazdaki dokuz boğumu on yaptım.

Gece vardiyasında çalışanlar türkü söylerken
Elleri bezgindi, nasır tutmuştu artık yürekleri
Maden işçilerine ışıklı bir yol örerken
Bildiğim tüm dualarla yaşanası ömre taptım.

Dağ köylerine çıktım yamaçlardan atlayarak
Karanlık yollarından geçerken mezradaki evlerin
Ayışığını önüme katıp dalga dalga katlayarak
Yemyeşil ve aydınlık yollara saptım.

Emekçiler vardı meydanlarda ve öğrenci birlikleri
Ve kısılmış sesleri hakka, hukuka çağıran
Tükürür gibi çarparken yaşanan kirlilikleri
Üç beş cümle kadar da orada kaldım.

Uçaksavarları olmayan gücü tükenmişlere
Yağmur gibi yağan bombalar atılıyordu
Ağzı salyalı nefretle bilenmişlere
Tüm doğruları unutup öylece bakakaldım.

Saklayayım diye çiçekleri, güzelim kelebekleri
Gönlümü yerden yere vuran umarsızlıkla
Avlulara, çöplüklere atılmış tüm bebekleri
İncitilmiş, kanayan yüreğime aldım.

Gözleri bağlanıp tuzaklar kurulanlara
İkiyüzlü hesaplarla açmazlara çekilip
Bilinmeyen kuytu karanlıklarda vurulanlara
Hiç kimsenin bilmediği yer altından yollar açtım.

Mezar soyucular vardı insanlar kan uykudayken
Bir gün aynı çukura gireceğini unutan
Ne büyük gafletti bu henüz hayattayken
Yüreğim ellerimde, arkamı dönüp kaçtım.

Aşkı, sevgiyi, dostluğu gördüm bir yerde
Eller kenetli, gözler yalansız bakıyordu
Kirpiğimdeki yaşlardan seçemedim nerede
Yüreğimdeki tüm sevgiyi yeryüzüne saçtım.