Gönül senden benim şikâyetim var,
Dünya’nın derdine şirk ettin beni.
Kim bilir ne kadar ahu zarım var.
Zalimin zulmüne terk ettin beni.

Sen onu severken bana sormadın.
Gelir geçer dedin aşka yormadın.
Oynadın benimle,uslu durmadın.
İş işten geçince fark ettin beni.

Aşkın ateşinde yandım da söndüm.
Sevdanın yazında titredim, dondum.
Bitti derken keder hep başa döndüm.
Dertler zincirine çark ettin beni.

Yaktın, yıktın gönül, ateşe attın.
Sanki bedenimi hep sen yarattın?
Olur, olmaz yere beni ağlattın.
Gözyaşı seline hark ettin beni.

Asla karşılıksız sevemem derken.
Nasıl kapılırsın bu kadar erken.?
Eller mutluluğa doğru giderken.
Sen dert garajına park ettin beni.

Kestinde budadın umutlarımı.
Gözyaşı yükledin bulutlarımı.
Sevdaya diktirip anıtlarımı;
Ölmeden toprağa gark ettin beni.

Süleyman Göktekin