Sen;
esir günlerimin ölümsüzlüğü
hayat beşiğinde salladığım sevda
neden sızlanırsın gece yarılarında
bilmez misin
sisli gecelere bir fenerle asılıdır düşlerim!..



gece yıldızlar dökülür üstümüze... toplarız
tenimiz hep takılıdır geceden kalan ayaza
güneş eritir sabahın çiylerini... ellerimiz terler



yüreğimize yağarken nisan yağmuru
ebem kuşağını sahipleniriz gönlümüzce
gök kuşağı renginde uçurtmamız olmadı mı hiç
ipi kısa olsa da ellerimizde!


elbet
zamansız bir yolcuyuz şimdi
ayak izlerimizde doğar kır çiçekleri
gölgemizde çatal dişli yılan izleri
elimizde pusulasız bir hayat
bekler birileri isimsiz bir limanda
kimbilir belki de
eski bir iskelede duraklarız.



yosun kokularıyla sarhoş ninniler söyleyip
bir balıkçının nazar boncuğunu takacağım beşiğime
bilirim uyku tutmaz gözünü düşlerim
ama sus ne olur,
sessiz olsun ağlamaların!
bu gece ben de yorgunum...



korkma
yarın gün doğarken
memelerimden yine hayat akar!
düşlerim okyanusları kartal kanadıyla aşarken sen ağla
ağla ki hissedeyim!...


Kamuran GÜNDÜZALP / Torino