Baba
Benim senin gibi olmamı bekleme.
Ben senin gibi çocukluğumu
Fındık bahçelerinde, mısır tarlalarında yaşamadım.
Kömüşlerin peşi sıra dolaşmadım çayırlarında.
Pirince gidince anam
Kardeşlerime ben bakmadım.


Avluda buzağılar, tavuklar, kazlar arasında
Ekmeğimle dolanırken
Bir çomak bulup toprakla oynamadım.


Tahta bir evde uyumadım
Aralarından yıldızları seyredip Ay’ı görmeye çalışarak,
Ve sabahları,
Dışarıda yatmış gibi serin havaya uyanmadım.


Anam kuyudan su çekmedi merdanesini çevirip
Ben taşımadım mutfağa, ayak yoluna,
Sabahları kümese koşup
Gece tilkinin boğduğu tavukları toplamadım.


Uzun merdivenle ceviz ağacına çıkmadım,
Kabuk soymaktan acımadı ellerim, kararmadı da...
Gözüne dal girdiğinde buzağının yanında değildim baba!…



Üç taneden sonra beş kardeşimi ben büyütmedim
Bulamaç hazırlamadım onlara, altlarını değiştirmedim
Bir tek “lastiği” tanımadı ayaklarım
Ayakkabı diye…


Yeni alfabenin öğretilmesinde köyde okul olmadığından
Yaşadığım ev, okul olarak kullanılmadı.
Muallimi çay içmedi sofada
Yemeğini anamın hazırladığı siniden yemedi
Avlusunda dolanan olmadı hava almalarında…


Ah babam…


Okumak istediğim için saatlerce yol yürümedim...
Hiç sol elimle yazmadım ve
Sırf bu yüzden cetvelle vurmadı öğretmenim.


İki kardeşimi kaybetmedim biri on yedi, biri on sekiz yaşında
Tetanozdan ve arı sokmasından…




Ruslar işgâl ettiğinde köyü bir kenarda ağlayan,
Öldürmeye kıyamayıp, eline ekmek verip sevdikleri
/Tek sağ kurtulan/
“9” yaşında,
Masmavi gözlü,
Sapsarı saçlı
Bir oğlan çocuğu değildi babam.
Yanına verildiği Çerkez ağasının kızıyla da evlendirilmedi
Soyu yürüsün diye
Daha o yaşta
Ve savaş zamanlarının
Masallaşmış anılarını dinleyerek de büyümedim…



Her kış öncesi çekiç sesleriyle
Çürük tahtaları, kırıkları tamir edilmedi yaşadığım evin.


Havalar soğuduğunda bir arada uyumadım
Ocaklı odaya dizili yer yataklarında.



Ben anamdan, babamdan senin kadar korkmadım baba,
Senin kadar da sayamamışımdır, şüphesiz
Çok sevip de kalarak uzağında…



Baba,
Şimdi bana derken
-Sen benim kızımsın, diye
Senin gibi olmamı bekleme:
Ben senin topraklarında büyümedim,
Havanı solumadım,
Ekmeğinden yemedim


Fakat yine de
Topraksın bana…






ezgi ç.
19.07.2009