Açlıktan ölüyorsan, dost sana kapısını açıyor, seni sofraya götürüyor, senin için süt tasını dolduruyor, ekmeği bölüyorsa, içtiğin şey gülümsemedir. EXUPERY
Paylaş
İnsan, ve yalnızlık, birlikte doğarmış! Ana, baba, ve kardeş, bir yere kadarmış! Sonra umutlar, yeşerir, güneşe bakar! Gün gelir; yalnızlık, sevgi, sevgili olur, ya da arkadaş! En sonunda; İkimiz kaldık, ey yalnızlık, bir de bekleyiş! Her şey kabre kadarmış!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bekleyiş-I şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bekleyiş-I şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.