gece çöker ,bozulur büyüsü gündüzün.
derin sızılar başlar her akşamaın başında/içimde.
kimselere anlatamam kanar içim.

gül gazelleri içinde serabımdın.
şimdi sözlerim ağlamaklı ve yaslı.
son ağlayışın hala ggözlerimin önünde
son öpüşünde.

şimdi kapatıyor gece güneşi.
hava ayaza kesiyor.
uzaktan ağıtlı zılğıt sesleri geliyor
anlaki bir aşık daha ölüyor.

dumanı üstünde bir terkedilmişim.
serçe gibi çırpınıyor yüreğim yönünü bilmeden.
ademin havayı bıraktığı yerdeyim
habilin öldüğü .kabilin kaçtığı yerdeyim.
bir asma dalındaki son üzüm tanesinin yalnızlığındayım.

camda oynaşan yıldızlar.
kapıyı döven rüzgar hepsi matemli.
bak yine bir yıldız kaydı
anlaki bir aşık daha öldü
bir ölüm daha düştü.

pencere kenarı soğuk ve nemli.
içeresi ışıksız ve karanlık korkuyorumda galiba
bugday kokusu saçlarında yok artık.
aykalarım zayıfladı , basamıyor yere.

dert yüklü yüreğim.
başaklara vuslat olmuş.
nezaman bir gül tomurçuk açsa
bir kuş aşkını anlatırken koparır öldürür
anla ki bir aşık daha ölür
ve bir ölüm gene düşer
ve ölüm bile üşür, aşık olur.

selçuk bozdağ/2009