Anahtar

Dost meclisinden kovuldu kapı
İcazeti kehribar kokusu yalnızlık suluyor gecenin morunda
Ölü baykuşlar vuruyordu pencerelere
İz süren hayaletlerden kaçıyordu ruh
İnce bir çıtırdı can ve kan arasında
Ve muğlak bir türkünün gölgesiydi kapıyı çalan…

Dervişler perdeleri kapatarak daldı uykuya
İblisi bedenler bekleşiyor köşelerin saçaklarında
Bir mavzer sesi ıslıkları susturan
Ve Keskin barut kokusu gecenin ilk şehidi ah tamara

Bir yanım küf kokan mahzenlerde yıllanmış keder
Ebruli masallar konuşur duvarlar
Bin yalanı oynuyor aynanın soytarıları
Ve dökülüyor yırtık cepten hayatın arta kalanları

Son göz damlası düşerken suya
Eski bir anahtar sesi yürekte kalan hala ürkek
Sen kovulmuş ademin havvası
Yol kenarları yaban mersinlerini dökerken vuslata
Kumruların kanatlarını çırptığı mevsimlerde aç kanatlarını…