Dudaklarımın arasına kısılmış,
Titremsi hüznün kapılarını aralıyorum
Gece zulüm kuşanmış karanlığı ile düşse de üzerime
Aşkın kadehinden zehri umut diye yudumlayarak,
Patikaları umudumun ipine tutunarak çıkıyorum
Sabahı görmeyen gecelerin uzayan vakitlerinde
Tılsımını kaybetmiş sevdaların üzerine kusuyorum nefretimi
Restimi çekmişim âleme a gülüm
Ölüm pervasında kıvrana dursun
Ben sende yaşamayı sevmişim.

Hayatın arkına düşmüşse yüreğim / düşsün
Kime ne benim sevdalı yanımdan
Sende gülüşlerimi kanatıyorsam kime ne?
Sararmış hayatın yaprakları üzerine seriyorum gözlerini
Yaşam adabımın ahkâm kesen hücrelerinde
Esareti değil, hüznü huzura doluyorum gülüşlerinde
Hasretini voltama vurduğum vakitlerin en gücünde
Çevirip gözlerimi gökyüzüne
Sevdalı yıldızları toka ediyorum saçlarına
Sonra,
Sonra olabildiğince enginlere uçuyorum düşlerimi
Halden bihaber olsan da, idrakin yetmese de sevdama
Rüzgârın ıslıklarında fısıldıyorum kulaklarına
Sevdamı yıldızların gerdanlığından deviriyorum âleme
Cebir meydanlarında ay ayaklarımın altında
Ben yıldızların ötesinde gözlerini avuçluyorum
Yar...
Ölüm bağını boynuma sarsa bile
Sende iman etmişim
Hakka giden yolumun güzergâhlarını sende çizmiş,
Sınırlarımı seninle belirlemişim
Şehadetim sen, yolum sen, sonumda sensin.