4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1325
Okunma
IRGAT KIZ
Geceye güneşten damladı gözleri.
Irgatın çatlamış elleri.
Bir gece yarısı karıştı birbirine
Hayalleri, endişeleri.
Elleri birbirine kavuştuğunda
Boynunu o an bükerdi.
Çekerdi kalın yorganını üstüne,
Ağıtlar yakardı.
Gencecik, incecik.
Severdi.
Sevilir miydi acaba?
Ne okur, ne yazar
Bir ucu yanık mektup.
Belki olurdu umut.
Bir cigara ,
Babasının tütün torbasından
El gün görse
Uy havar
Yakarlardı ırgat kızı cigara gibi.
Amcası vururdu babasından önce.
Geçiyor delikanlı, Göçüyor .
Irgatlık bitti.
Bağırdı birden bire:
“Oy anam. Şuracığım yanıyor.”
Delikanlı inip atan
Bir tas su kaptı Fırat’tan.
Meğer oda severmiş.
Birde ben içeyim
Aynı ağıttan.
19982001
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
