İpeksi kozalar gecenin karanlığında yakamoz dansında
Bir mavi gizlenmiş göğsünde
Çakıl taşlarının soğuk ve cansızlığına şahit kıyılar
Dudaklarında meltem esintisi
Avuçlarında güvercin çıkmazı
Özleniyorsun adımlarında
Özlenmek hüzünlenmenin manasında
Kalpte kutsal şarkılara sağır çığlıklar
Bu sessizlik sesin terazisi
Ağır geliyor yaşamak solmuş zamanları
Şehrin ışıkları donuk
Dokunma
Biraz aydınlık kalsın ufuksu yalnızlığında




Şimdi ölme vaktidir kelimelerin
Her balıkçı evinde bu saatlerde
Tekneler ırkçı bakıyor denizin ortasına
Yıldızlara ağ atan şair bakışların fırtınalara sürüklenmiş
Karanlığa dilsizce kanatlanıyor düşlerin
Ay yüzsüzlüğünü gösteriyor
Ellerin ceplerinde
Sen yürü
Şahit istemez kaldırımlar
Sabun köpüğü gibi şiirleşen izlerine
Yukarıdan aşağıya doğru inen bir bulmacadır hayat
Soldan sağa çözülen
Zaman rotasında.







Tolga Baş