Birinci pasaj;Yalnızlık bir ömürlük esvap bir adım yaklaştıkça aşk bendime, bir günyüzü daha sandıkta bekleme modundaki yalnızlık giysime..Senin dudaklarından dökülen yahut başka dudaklardan sana dair dökülenler rota belirliyor bana ve hep vardığım nokta gözbebeklerindeki feri bulacağıma kanaat getirdiğim nokta,ben aşkın hüsnüyle galeyana gelen ruhumu o limana demirlemeye baş koymuşken öznesi eksik her cümleyi sana yormam kabul görmeli nezdinde,bilmelisin ki aşk seninle mutluluğa teşne...

Ara geçiş;
' Varlığından kaçtığım, and olsun ki yalandır
Bu kaçışım kendimden, benden kalan talandır - '
Bir enkazı eşelemek ancak geçmişe ziyandır,bize dair ne varsa şimdi mazinin hârıdır,közü parlatmaya girişme sönen yalnız yürek yangını değil geleceğin huzura çıkacağına itikattır,yitip gidenin vebali ağırdır ben senle iken bile bir vebal altında ömrümden yontulmasına müsade ederek kefaretimizi ödemeye çabalamışken yokluğunla başka günahları boynuma asman neye isyandır..Bırak zamanla ayrı düşen hayatlarımız kendi paftasında dört nala koşuştursun,şimdi sen yoksun ya ben hezeyanlar bitmeyecek mi fikrinden yoksun...


Üçüncü pasaj;Önümüz hazan ekinimiz hicran sahi biter mi tarhımızda aşk yine,yeniden ayrılığı defnederken..Alnıma iliştirilen her çizik ömrümden yontulanmış zamanla kavradım de hiç eksilmek bilmedi benim tebessüme kucak açtığım zamanlarda,hayat aşk dahil insana bahşedilen büyük nimet denir ya ben nedendir yarımım,eksilirken tamamlanmayan tek zatım,sebep öne sürmekse aşkı seninle tanıştıran yazgım..


Dördüncü pasaj son iki dize;(çok şey anlatan iki dize=) )
' İstemem ne yazını ne baharını tanrım
Gözleri kasım bakan bir adama vuruldum'
Daha baştan ayrılık muhtırası almak bu olsa gerek şair,hazan ayrılık mevsimidir,avucuna üleşsin istemekle kasım bakan gözlerin ideleri ayrılıkla boy ölçüştürmeye girişmişsin aşkı,yapma bile bile lades denmez hayata ve ayrılık soluk rengini çalmasın kasım bakan gözlerin ardında kasım gözeten gözlerinin içine..(Çok şey anladım ben özellikle son dizeden ya neyse,bunu sonra irdeleyelim mümkünse hayatım)


'Gözyaşıma kumadır yokluğunda Ankara'
Ankara vasıldır her ahvali sırtlayana paydaş olmaya
Ankara hasıldır ayrılığı yoklayan kaleme manşet olmaya
Ankara varsıldır güneşi dahil dizginleyen şairin avucuyla kavradığı divit ucunda..
Bu nasıl dizedir şair,mest oldum...


' Saçları kasım kokan bir adama aşığım'
Aşk beyanı sere serpe,işte bu bir girdabın antresinde kararsızlığa yol olduğunun kanıtıdır bunca satırda ayrılığı şahlandırırken aşkı yeren şair şimdi içindeki sesi daha fazla bastıramaz ve dökülür bir bir yüreğe ağır gelip ağızda büzüşmekten sıdkı sıyrılan kelimeler...


'- Gözlerinde hayalim solmadan gidiyorum
Bu sevide miadım dolmadan gidiyorum - '
Hani aşkla anılabileceğim bir damla yaş olarak dahi yer ediyorsam gözlerinde ve hani umuda yelken açabileceğin bir gecede hatrına gelebilecek ilk insan olma vasfına erebiliyorsam gitmeliyim senden bir an önce ki kurtulduğunda bu hüznü gediği olan kargaşadan varacağın ilk huzur ben olayım,aşkı yormadan yordamına ket vurmadan usulcacık süzülmeliyim şimdi hayatından bir damla yaş süzülürken yanaklarımdan...

Final bu ara geçişte sezdirilse de son pasajda okura içliğini göstermiş adeta,çözülmüş bir lahza..

Başlık muhteşem,bir vedaya anlatmaya girişen şairin aşkı kırık bir cesaretle geri istemesiydi aslında ama gururu bir adım öndeydi şiirin büyük çoğunluğunda ki ayrılığı yüklemiş diğer aşk efradının omuzlarına..
Birgün imzalı bir kitabını alabilmek için sıraya girenlerden olacağım dedim,diretiyorum desem..Sende her şiirinde talepkârlığımı ekin edindiğini bilsen..

Mükellef bir şiir daha sundun okudum yalnızca fonda şiire yatkınlığına kanaat getirdiğim bir parça ve birazda iç seslerimde ne anlattığından çok ne anladığıma değindim,bu hep böyledir bilirsin sen seçenek sunarsın birinden biri cezbeder o öncüle varırım bende şiirin tezahürü bu şekildeydi..Geceme düştün şair,ne çok seviyor ve güveniyorum kalemine bilirsin,iyi ki yazıyorsun şairem ve daha önemlisi iyi ki paylaşıyorsun..Yine,yeni,daimi tebrikler usta kaleme..